عسل چیست؟

عسل یک ماده غذایی بسیار شیرین است که دارای قدمت طولانی در مصرف انسان می‌باشد. همچنین، به صورت طبیعی، پیچیده و چند منظوره است و منبع خوبی از آنتی اکسیدان‌ها می‌باشد که از آن در تهیه غذاها، نوشیدنی‌ها و اهداف پزشکی و دارویی استفاده می‌شود. همچنین، در ایران از زمان پیش از اسلام (ساسانی) به عسل و زنبور عسل توجه ویژه‌ای شده است.

در سال‌های اخیر مصرف کنندگان و محققان توجه ویژه‌ای به مواد غذایی و راه‌های حفظ سلامت انسان داشته‌اند. همچنین، رژیم غذایی نقش مهمی در پیشگیری و درمان بیماری‌ها ایفا می‌کند.

تغذیه کافی، مفهوم کلاسیک رژیم غذایی است که به معنی وجود مواد مغذی (کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی) در مقادیر کافی برای تأمین نیازهای خاص ارگانیک می‌باشد، در صورتی که تغذیه مطلوب، شامل موارد فوق، پتانسیل غذایی برای ارتقاء سلامت و کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها نیز است.

مصرف عسل دارای سابقه بسیار طولانی می‌باشد که از آن به عنوان قدیمی‌ترین شیرین‌کننده در نوشته‌های مصر، هند و چین یاد شده است. عسل از زمان‌های بسیار قدیم به عنوان بخشی از طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده توسط انسان برای درمان انواع بیماری‌ها از طریق کاربرد موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که عسل در تعدادی از آسیب‌های انسانی مؤثر است. همچنین، مطالعات بالینی حاکی از این بود که استفاده از عسل بر روی زخم‌های پوستی به سرعت عفونت را از زخم پاک می‌کند و بافت را بهبود می‌بخشد.

عسل دارای خاصیت آنتی باکتریال، آنتی اکسیدان، ضد تومور، ضد التهاب، ضد انباشت و ضد ویروس است. همچنین، به دلیل داشتن خواص بیولوژیکی در ساخت داروهای ضد توموری، ضد التهابی و افزایش سیستم ایمنی بدن کاربرد دارد. مصرف عسل باعث کاهش فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون بالا، کاهش علائم هپاتیت A و B، کنترل اسید معده و تنظیم آنزیم‌های کبدی و ماهیچه می‌شود.

همچنین پژوهش‌های اخیر نشان داد که بررسی دو نوع عسل ایرانی در بهبود کیفیت خواب و سرفه کودکان در شب موثر است.