معرفی عسل مریم گلی

چنانچه مزرعه یا دشتی از یک نوع پوشش گیاهی پوشیده شده باشد، زنبورهای عسل از شهد این گلها تغذیه کرده و آن را به عسل تبدیل می کنند. به این نوع عسل «عسل تک گل» یا «عسل دارویی» گفته می شود. عسل مریم گلی یکی از عسل های تک گلی است که از شهد گیاه دارویی پر کاربرد و معروف مریم گلی ساخته می شود. چنانچه گیاهان مریم گلی جهت استفاده از برگهایش برداشت نشود و به گل بنشیند، زنبورهای عسل از اوایل بهار تا اواخر تابستان شهد گلهای آن را جمع آوری نموده و به عسل تبدیل می کنند. عسل مریم گلی از تمام انواع گونه های سرده مریم گلی تهیه می شود. خواص عسل مریم گلی و فواید آن جهت درمان بیماریها موجب شده تا مقاله ای را به معرفی عسل مریم گلی اختصاص دهیم.

عسل مریم گلی دارای رنگ، بو و مزه خاصی است و خواص درمانی آن مختص همین نوع عسل می باشد. عسل مریم گلی دارای طعم شیرین و متعادل است. عطر و طعمی شبیه شبدر دارد و طعم ثانویه آن مانند گل است. در برخی مواقع ترکیبی از طعم میوه ای و تند دارد. رنگ این عسل خاص، کهربایی بوده و از آنجایی که رطوبت کمتری دارد، عسلی با ساختار غلیظ می باشد. مقدار فروکتوز آن به مقدار زیاد و گلوکز آن کمتر از 30 درصد می باشد. همین نسبت بالای فروکتوز به گلوکز در عسل مریم گلی موجب تبلور کُند این عسل شده است، به عبارت دیگر  این عسل بدون هر گونه پالایش خاصی قادر است چندین سال به حالت مایع باقی بماند.

گیاه مریم گلی (Salvia Officinalis L)

مریم گلی گیاهی علفی و چند ساله است. مریم گلی از گیاهان معطر و خوشبو با طعم بسیار تلخ می باشد. ارتفاع آن به 30 الی 60 سانتیمتر می رسد. دارای ریشه ای مستحکم و ساقه ای چوبی است. برگها و رنگ گلهای گیاه مریم گلی از گونه ای به گونه دیگر  متفاوت است. مریم گلی سفید و مریم گلی بنفش جزو معروف ترین گونه های مریم گلی هستند که در مزارع گیاهان دارویی مورد کشت قرار می گیرند. گیاه مریم گلی معمولی دارای برگهایی به رنگ سبز نقره ای در بالا و برگهای سفید رنگ در پایین ترین بخش گیاه می باشد. برگها بیضی شکل و گلهای پیچ خورده آن خوشه ای و به رنگهای مختلف بنفش تا صورتی کمرنگ مایل به سفید هستند. گلهای گیاه مریم گلی در سال دوم به بعد ظاهر می شوند. ساقه این گیاه همانند سایر گیاهان خانواده نعنائیان مربعی شکل است.

گیاه مریم گلی در ایران در منطقه آذربایجان، صحنه، گیلان و خرقان می روید.

گیاه مریم گلی در مناطق خشک رشد سریع تری داشته و در باغچه سبزیجات موجب دفع حشرات می شود.

جهت استفاده دارویی از این گیاه برگها و شاخه های جوان آن را پیش از شکوفه دهی برداشت می کنند. همچنین این برگهای جوان بعنوان ادویه خوش طعم و خوش عطر در آشپزی مورد استفاده قرار می گیرد.

گیاه مریم گلی دارای خواص ضد باکتریایی، ضد آفات، ضد قارچی، قابض، خلط آور، تب بر، مقوی، ضد نفخ، ضد اسپاسم، مدر، داروی اعصاب و آرا مبخش، قاعده آور و بند آورنده خون می باشد.

خواص عسل مریم گلی

عسل مریم گلی دارای خواص درمانی متعددی است. این عسل را می توان به صورت ضماد بر روی پوست استفاده نمود یا اینکه  آن را به صورت خوراکی مصرف کرد. در ادامه خواص عسل مریم گلی را به اختصار شرح خواهیم داد:

بهبود سرماخوردگی

این عسل از ابتلا به آنفولانزا، سرماخوردگی و بیماریهای مجاری تنفسی جلوگیری می کند. در هنگام سرماخوردگی و بیماری های مجاری تنفسی، خلط را از مجاری تنفسی مانند نای و نایچه به خارج هدایت می کند.

کاهش تعریق

برای افرادی که تعریق بیش از اندازه دارند مفید است و موجب کاهش تعریق شده و نیز مقدار بزاق را افزایش می دهد.

کاهش فشار خون

افراد مبتلا به فشار خون می توانند با مشورت و تجویز پزشک معالج خود از این عسل استفاده کنند.

تقویت کننده دستگاه گوارش

عسل مریم گلی تا سه ماه بعد از برداشت حاوی پروبیوتیک می باشد که عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می بخشد. بر اساس تحقیقاتی که انجام گرفته موجب درمان زخم معده می شود.

بهبود زخم ها

این نوع عسل دارای خاصیت ضد باکتریایی می باشد که  موجب درمان زخم های پوستی می شود.

درمان دل درد، تصفیه کننده خون ، درمان مشکلات دندان و لثه، تقویت کبد، تقویت کننده عمومی بدن، خواص آنتی اکسیدانی آن برای سلامت بدن، عملکرد بهتر مغز، بهداشت دهان، موثر در کاهش کلسترول خون از دیگر خواص مفید گیاه مریم گلی هستند.

استفاده از مقدار کم این عسل موجب تقویت حافظه می شود. همچنین مصرف دز بالای عسل مریم گلی موجب افزایش روحیه و کاهش اضطراب و استرس در افراد می شود.

نحوه مصرف عسل مریم گلی

می توانید این عسل را به چای، دمنوش و یا سالاد خود اضافه نمایید. به همراه پنیر یا کره درون کلوچه ها و شیرینی ها استفاده نمایید.

حتما این نکته را فراموش نکنید که در زنان باردار یا شیر ده از مصرف عسل مریم گلی پرهیز نمایید.