مینیمالیسم

نوعی از سبک زندگی که در سال‌های اخیر بسیار رواج یافته و هر روز حتی با وجود بهبود شرایط اقتصادی طرفداران بیشتری میان نسل‌های جدید پیدا کرده است، جنبش اجتماعی مینیمالیسم به عنوان یک شیوه زندگی و نه یک سبک هنری می‌باشد.

اغلب جوامع امروزی به مصرف‌گرایی اعتیاد دارند و همه در حال شکار هستند؛ از خرید لباس و ماشین گرفته تا مواد غذایی و لوازم آرایش و... یا تلاش برای به دست آوردن پول به منظور خرید بیشتر که نوعی گرسنگی سیری ناپذیر است.

بحران اقتصادی برای بخشی از جامعه فرصتی بود که ارزش‌های زندگی را مورد بازنگری قرار دهند. در واقع جنبش مینیمالیسم در پاسخ به سوالاتی از این قبیل که آیا با از دست دادن خانه فعلی و رفتن به خانه کوچک‌تر ارزش اجتماعی من کمتر شده است؟ چرا با داشتن بزرگ‌ترین کمد لباس، خانه‌ای پر از وسیله و ماشین‌های داخل پارکینگ هنوز هم خوشحال نیستیم؟ آیا از دست دادن موقعیت ازدواج به خاطر کار شبانه ‌روزی برای داشتن سهام بیشتر در بازار بورس که در کمتر از یک شبانه روز سقوط کرد، ارزش داشت؟ و ... به وجود آمد.

مینیمالیسم یک روش زندگی کردن است و ربطی به میزان درآمد افراد یا طبقه اجتماعی آن‌ها ندارد. شاید توضیحی کوتاه در مورد سبک مینیمالیست در هنر درک آن را ساده‌تر کند. نظرات متعددی درباره نقطه شروعش به عنوان سبک هنری مطرح شده است، اما می‌توان آن را یک سبک هنری موربوط به دهه 60 یا 70 دانست که امروزه با قدرت به حیاتش ادامه می‌دهد و درواقع هنرمندانی مانند دونالد جاد که یکی ازهنرمند سبک آبستره است با استفاده از فرم‌های بنیادین مثل مربع آثاری خلق کرد که ساده‌تر از تمام سبک‌های گذشته بود و آغازگر سبک جدیدی به نام مینیمالیست شد. همچنین، مینیمالیست در تمام رشته‌های هنری از هنرهای زیبا گرفته تا معماری و طراحی لباس و محصول وجود دارد.

در واقع در سبک زندگی مینیمال مردم از هر قشری روش زندگی، خواسته‌ها و نیازهایشان را بازنگری کرده‌اند و بر این اساس وسایل اضافی را به دلایل متفاوت حذف کردند تا جایی که بر اساس نیاز حذف آن‌ها غیر ممکن شده است. برای مثال اگر کسی آرزوی سفر دور دنیا را دارد، کار کردن برای خرید وسایل موجب خوشحالی او نمی‌شود. بنابراین، داشتن وسایل کمتر او را به آرزویش نزدیک ‌تر می‌کند.